दीनव्यथा

          

   अजानपने चालत आहे मी कुठे
रस्ते काही केल्या संपत नाही
एकटक पाहुनीही धुक्या पलीकडली
वाट काही दिसत नाहीं

मोडली ती घरें स्वप्नांचि
तुटली का तोरणे दाराची
विस्कटली घडी ह्या आयुष्याची
भेगाडली नाडी अनवाणी पायांची

मिळकत होती थोडी फार
पण आता ती शुन्या पालिकडे गेली
घराच्या अंगणात पोहोचण्याआधिच
जिंदगानी कर्जबाजारी  झाली

मी विचारलं तर सांगाल का हो मला
ही दीनव्यथा माझीच का झाली
ह्या धरणीत मी माझे भविष्य मांडले
तिथ कुणालाच कशी माझी कीव नाही आली ???

अश्विनी अवतारे,नागपूर